ÖZGÜNLÜK
"İnsanlar, yaşamı için çok özgün standartlar belirleyen kişilere her zaman öfke duyarlar; çünkü bu adamın kendine bahşettiği sıra dışı uygulama, onların kendilerini sıradan canlılar gibi aşağılanmış hissetmelerine yol açar. " Friedrich Nietzche
Herhangi biri olmak, alelade, renksiz bir yaşam sürmek insanın kendi tercihidir.Genellikle bu durum, çoğunluğa ayak uydurmayı, çoğunluk içinde dikkat çekmeden kaybolmayı gerektirir. Cesareti olmayanlar çoğunluğun sesine kulak verip "ben"liklerini yok sayarlar. Doğrusunun bu olduğuna inandıkları için de "ben"ini öne çıkaranları sevmezler ve dışlarlar. Oysa doğada bulunan renkler, sesler ve biçimler çeşitliliğiyle sıradanlığa meydan okumaktadır. Doğanın güzelliği de bu çeşitlilik ve değişiklikte değil midir?
Yalnız kendine özgü bir nitelik taşıyan ve bu niteliğiyle benzerlerinden ayrılan kişilere duyulan öfke neden? Sıradanlığı bozdukları için mi? Çoğunluktan farklı oldukları için mi? Kendi değerleriyle yaşayıp kendilerini değerli kıldıkları için mi? Yoksa, kim olduklarını unutmadıkları için mi? Cevap, Game of Thornes adlı dizideki George R.R.Martin' den gelir: Kim olduğunu asla unutma; çünkü emin ol dünya da unutmayacak. Bunu kendi gücün haline getir. Böylece asla zaafın olamaz. Bunu zırhın yap ki asla sana karşı, sana zarar vermek için kullanılmasın."
Kim olduklarını asla unutmayanları ve bunu kendi gücü haline getirenleri, özgün olanları (dahiler, sanatçılar, ressamlar, yazarlar, politikacılar) dünya gerçekten de unutmadı, sıradanları ise hatırlayan yok. Var mı?
Dip Not: Diziden alıntı yapılan söz, İngilizce aslından A.M. Kara tarafından çevrilmiştir.
Herhangi biri olmak, alelade, renksiz bir yaşam sürmek insanın kendi tercihidir.Genellikle bu durum, çoğunluğa ayak uydurmayı, çoğunluk içinde dikkat çekmeden kaybolmayı gerektirir. Cesareti olmayanlar çoğunluğun sesine kulak verip "ben"liklerini yok sayarlar. Doğrusunun bu olduğuna inandıkları için de "ben"ini öne çıkaranları sevmezler ve dışlarlar. Oysa doğada bulunan renkler, sesler ve biçimler çeşitliliğiyle sıradanlığa meydan okumaktadır. Doğanın güzelliği de bu çeşitlilik ve değişiklikte değil midir?
Yalnız kendine özgü bir nitelik taşıyan ve bu niteliğiyle benzerlerinden ayrılan kişilere duyulan öfke neden? Sıradanlığı bozdukları için mi? Çoğunluktan farklı oldukları için mi? Kendi değerleriyle yaşayıp kendilerini değerli kıldıkları için mi? Yoksa, kim olduklarını unutmadıkları için mi? Cevap, Game of Thornes adlı dizideki George R.R.Martin' den gelir: Kim olduğunu asla unutma; çünkü emin ol dünya da unutmayacak. Bunu kendi gücün haline getir. Böylece asla zaafın olamaz. Bunu zırhın yap ki asla sana karşı, sana zarar vermek için kullanılmasın."
Kim olduklarını asla unutmayanları ve bunu kendi gücü haline getirenleri, özgün olanları (dahiler, sanatçılar, ressamlar, yazarlar, politikacılar) dünya gerçekten de unutmadı, sıradanları ise hatırlayan yok. Var mı?
Dip Not: Diziden alıntı yapılan söz, İngilizce aslından A.M. Kara tarafından çevrilmiştir.
Gene farklı bir konuya dokunmuşsun Sahriye, güzel bir yazı olmuş. Herkesin kendi doğasını yaşaması umuduyla yazılarının devamını sabırsızlıkla bekliyorum.
YanıtlaSilNur Bulut
Farkı, farketmek için sadece bakmak yeterli değil, görmek gerekir.Gördüğün için teşekkürler.
Sil