KANLI KOLTAN :GELECEĞİN MADENİ Mİ?

Lise yıllarını geride bıraktığımdan beri kimyayla ilgilenmedim. Hoş, o yıllarda da kimyayı sevdiğimi söyleyemem. Dolayısıyla okuduğum bir kitapta geçen koltan cevheri benim için pek bir şey ifade etmiyordu. Ta ki, nerelerde kullanıldığını ve bu cevherin nasıl kanla çıkarıldığını öğrenene dek. "Kanlı Elmas" filmini izlemiştim, koltanın da kanla çıkarıldığını okuduğumda yazıma bu ismi verdim. Üstelik her gün, her saat, her dakika elimde küçücük bir koltanı tuttuğumun farkında olmayarak. Acaba kaç kişi bunun farkında? Cep telefonlarından söz ediyorum.

Bu madeni bilmeyenler için Jean-Christophe GRANGE'ın "LONTANO" adlı romanında koltan cevherine ilişkin yazdıklarından  kısa bir özetle tanıtımına başlayayım:

Afrika'yla ve oradaki hammaddelerle ilgilenen yabancı yağmacılar, en başta da her şeyi alıp götüren Çin, ya da teknolojik faaliyetleri çok miktarda koltan gerektiren ABD veya diğer Avrupa ülkeleri, hatta Kore ya da Japonya'nın gözünü Kongo'ya dikmesinin nedeni işte bu kimyasal element koltanmış. Geleceğin ne kobaltta, ne manganezde, hatta ne altında ne de elmasta olduğunu söyleyen yazar geleceğin koltanda olduğunu belirtiyor ve koltanla ilgili şu açıklamayı yapıyor: Koltan cevheri tantal içeriyor, üç bin derecenin üstünde ergimeye giriyor, sıklıkla elektronik sanayiinde süperalaşımlarda kullanılıyor. Cep telefonlarının içinde bulunan devrelerin ve çiplerin bulunduğu plakaların hepsi birbirlerine küçük bir gümüş damlasıyla bağlanırmış. Bu gümüş damlaları kazıyınca altından siyah renkli bir başka metal çıkıyormuş ki, işte o metal koltanmış. Bütün elektronik ve uzay havacılığı sanayileri gelecekte bu metali çıkarmanın ve elde etmenin peşine düşeceklermiş. Koltanın en büyük rezervleri de Kongo'da bulunmaktaymış.
Lontano'nun devam kitabının adı ise "KONGO'YA AĞIT".

Artık koltanı tanıyordum ve internette bir araştırma yaptım. İşte savaş madenlerinden biri olan koltan ve Kongo'yla ilgili çarpıcı bilgiler:

Kongo'nun doğusundaki maden işçileri, insan sağlığına ve çevreye verilen zarara aldırmaksızın pisliğin içinde, yerdeki deliklerde ve sarp kayalıklarda elleriyle ya da kör kazmalarla altın, bakır, elmas ve koltan çıkarıyorlar. Alman Jeoloji ve Hammaddeler Kurumu Başkanı Hans-Joachim Kümpel bu madenlerin, asi milisler tarafından kontrol edildiğini anlatıyor. Kümpel, "Savaş madenleri derken, Kongo Demokratik Cumhuriyeti'ndeki durumu kastediyoruz. O ülkede madencilikten kazanılan parayla silahlı çatışmalar finanse edilip körükleniyor", diyor.

Savaşların sermayesi

Bütün dünya madenlerin savaş için kullanılmasını kınıyor. Amma kanlı madenler yine de alıcısını buluyor. Örneğin, tantal içeren koltan cevheri. Yoğunluğu ve dayanıklılığı çeliğin iki katını bulan bu maden aynı zamanda son derece esnek ve ısıya da oldukça dayanıklı. Çelikle karıştırılıp, akıllı telefon, yassı ekran ya da dizüstü bilgisayar yapımında kullanılıyor. Avustralya ve Brezilya'da da bulunan bu madenin %18'inin Demokratik Kongo'dan alındığı tahmin ediliyor. Alman Metal İşletmeleri Birliği Başkanı Rallf Schmitz, bütün boykot çağrılarına rağmen Kongo'nun dışarıya koltan satmasının neden önlenemediğini şöyle anlatıyor: "Tüccara tantalı nereden aldığını sorduğumuzda, Kongo'nun adı pek geçmiyor. Çünkü Kongo tantalı Çin ve diğer ülkelere gönderilip orada dökümü yapılıyor. Dökümhaneden çıkan tantal da metal şeklinde dünya piyasasına sürülüyor. Parmak izi sadece cevhere uygulanabildiği için işlenmiş tantalın menşei belirlenemiyor." *

Teknolojik gelişmeler hızla devam ederken  hava sanayii ve teknoloji için gerekli olan koltandan vazgeçilebilir mi? Vazgeçilemezse, o madenlerde çalışan insanların çalışma şartları iyileştirilebilir mi? Kongo'daki savaş madenlerini asi milisler işletip bu madenlerden kazandıkları paralarla savaşı finanse ettiklerine göre Birleşmiş Milletler bu konuda bir şey yapamaz mı? Daha çok soru sorulabilir, sorabilirim ama teknolojik yarar-zarar ve insan hayatı arasında orta bir yol bulmak gerekir diye düşünüyorum. Stuart Chase'in dediği gibi; "Teknolojiyi tümüyle yermek, tuzdan arındırılmış deniz suyu ile yeşeren bahçeleri görmezlikten gelmek, onu gözü kapalı övmek ise Hiroşima'yı unutmak demektir."

Not: 2018 yapımı bir İspanyol filmi olan "Sara'nın Defteri" Kongo'da geçiyor ve koltan madeninin çıkarılması ve dağıtılmasındaki vahşeti anlatıyor. Vahşet diyorum, çünkü bazı sahneleri izlemekte zorlandım. :( İzlemenizi öneririm.

* İtalik kısım ve fotoğraf için link: http://www.dw.com/tr/cevherlerin-parmak-izi/a-16399591

ÇİÇEKLERE YAKIŞTIRILAN İSİMLER:
DULAVRAT OTU, DÖVÜLMÜŞ AVRAT OTU, 
KADIN TUZLUĞU

Başlığı okuyunca, nereden buldunuz bu başlığı?, dediğinizi duyar gibiyim. Bu yakıştırmaların, bilinçaltında nasıl bir kaynaktan beslendikleri- ni merak ediyorum doğrusu ve kendimce bazı nitelemelerde bulunacağım bu konuda. Doğru veya yanlış içimden geçenleri yazacağım.

"Her kadın bir çiçektir" mottosu, özünde kadınları bakıma ve  korunmaya muhtaç varlıklar olarak gösterirken, bazı otlara halk ağzında verilen isimler ise kadınları aşağılayıcı niteliktedir. Doğa yürüyüşlerimde rastladığım ve isimlerini öğrendiğimde üzerinde düşündüğüm bazı bitkileri bu aşağılayıcı tavra örnek verebilirim: Güzelavrat Otu, Dulavrat Otu, Kadın Tuzluğu (Berberis Vulgaris), Dövülmüş Avrat Otu, Loğusa Otu gibi. 

Anadolu'da karı, eş anlamında kullanılan ''avrat'' sözcüğünden hoşlanmadım hiçbir zaman. Bana sanki "kaşık düşmanı" da denilen kadını küçümseme olarak gelmiştir bu sözcük. Arapçadan dilimize geçen "avrat" sözcüğünün halk ağzından anlamlarını araştırınca, erkeklerle alay etmek için de kullanıldığını gördüm. Örneğin, karısının sözüyle hareket eden erkeklere ve çok konuşkan, geveze, dedikoducu erkeklere de avrat deniliyormuş meğer. Yani bu sözcükten hoşlanmamamın haklı bir gerekçesi varmış.

Bilimsel adı Atropa belladonna olan bitki (İtalyanca belladonna, güzel kadın demek) her nasılsa İtalya'dan ülkemize yaptığı uzun yolculuk sonrası güzelavrat oluvermiş. Kadını şeytan olarak nitelendiren mantaliteye sahip olanların bu çok zehirli ota "güzelavrat" adını vermesi tesadüf olabilir mi? Hiç sanmıyorum. "Dışı seni, içi beni yakar" misali görünümü çok güzel, albenisi yüksek güzelavrat otunun cazibesine kapılıp da çiçeklerine dokunduğunuzda ya da meyvesini yediğinizde farkında olmadan zehirleniyorsunuz demektir. Hem de çok güçlü bir zehirle, ki bu zehirin adı atropindir. Siyah renkte kiraza benzeyen meyveleri olan, mor renkli çiçekler açan, boyu 1,5 metreye kadar ulaşabilen, nahoş kokulu ve zehirli bir bitki olan güzelavrat otunun kök ve yaprakları ilaç yapımında kullanılır. Özellikle, ağrı kesici ilaçların üretiminde bu ottan faydalanılır.

güzelavrat otu

Adı ''dulavrat'' olan bir diğer ot ise, çok eski zamanlardan beri bilinen ve hem doğu, hem de batı kültürlerinde alternatif tıpta kullanılan adeta mucize bir bitkidir. Latince adı Arctium lappa olan dulavrat otu papatyagiller familyasından olup soğuğa ve kötü hava koşullarına oldukça dayanıklıdır. Kim bilir, belki bu dayanıklılığından dolayı "dulavrat" diye adlandırılmıştır bu bitki. Hani dul kalan kadınlar her işlerini kendileri yapmak, kendi omuzlarında yükselmek için güçlü olmak zorundadırlar ya, o nedenle! Halk ağzında bu otun hepsi birbirinden manidar çeşitli adları vardır; dulkarı gömleği, hanımyaması, pıtrak gibi. Şimdi bu mucizevi bitkiye yakıştırılan isimler, kadınları küçümseyici ve aşağılayıcı isimler değil midir?

Bazı mutfaklarda dulavratotu sebze olarak kullanılır. Enginara benzetilen tadıyla dulavrat otunun kökünün besin değeri yüksektir. Bu nedenle sağlıklı yaşam diyetlerinde adına sıkça rastlanır. Dulavrat otu ve güzelavrat otunu kullanmadan önce mutlaka bir uzmana danışılmalıdır. Ordan burdan duyup aktardan alınıp kullanılabilecek bitkiler değildir bunlar.

dulavrat otu

Batı kültüründe, çiçeklere verilen isimler; Bella donna (güzel kadın), Madonna lily(beyaz zambak) iken (Madonna, Meryem Ana'ya verilen ad) bizim kültürümüzde bu çiçek ve bitkilerin güzelavrat, dulavrat, dövülmüş avrat ve kadın tuzluğu isimleriyle anılması sizce de rahatsız edici değil mi? Sanırım bu isimleri verenler, bitkiler dünyasında bile olsa "erkek" hegemonyasının sürmesini isteyenlerdir.

Dövülmüş Avrat Otu

Kadın Tuzluğu

Görseller alıntıdır.

HAVA ŞARTLARI DEĞİŞTİRİLEBİLİR Mİ?

2005 yılında güneyde bir deniz kıyısında tatil yaparken, şezlongda uzanmış bir turistin okuduğu kitap dikkatimi çekmişti; kitabı elinden bırakamıyordu. Çaktırmadan ismine baktım. Kitabın adı: ARE YOU AFRAID OF THE DARK? tı. Karanlıktan korkmadığım için, kitap neyi anlatıyor diye merak ettim. Eve döndüğümde, acaba bu kitabın Türkçe çevirisi var mı diye kitapçıları dolaştım ve Altın Kitaplar'dan "Karanlık Korkusu" adıyla yayımlandığını öğrendim.  Kitabı satın aldım, ve duraksamadan okumaya başladım. Kitap gerçekten de çok akıcıydı ve benim bilmediğim bir konuyu anlatıyordu: Hava koşullarını değiştirmeye yönelik deneyleri ve hava koşullarına ilişkin felaketlerin nelere neden olabileceğini. 

Sidney Sheldon'un yazdığı "Karanlık Korkusu" romanını okumamın üzerinden uzun zaman geçmişti, okuduğumu bile unutmuştum ki, yakın zamanda gerçekleşen İstanbul'u vuran sel felaketi (hem de yazın ortasında) sonrası yapılan açıklamaları dinleyince, okuyunca romanı hatırladım. Kitaplığımın arka raflarından romanı çıkarıp altını çizdiğim yerleri ve Son Söz'ü yeniden okudum. 

İşte kitabın Son Söz'ünde yazan gerçekler:

"Herkes hava koşulları hakkında bir şeyler söyler ama kimse bu konuda bir şey yapamaz diyen eski atasözü artık geçerliliğini yitirmiştir. Günümüzde iki süper güç olan Birleşik Devletler ve Rusya dünyanın dört bir yanındaki hava koşullarını denetleyebilme yeteneğine sahiptir. Diğer ülkeler de onlarla yarışabilmek için canla başla çalışmaktadırlar.

1800'lü yılların başında Nicola Tesla'yla başlayan elementlerin hakimiyetiyle evrende elektrik enerjisinin iletilmesi artık gerçek olmuştur.

Bunun sonuçları çok önemlidir. Hava koşulları iyi amaçlı olduğu kadar ölümcül silahlar olarak da kullanılabilir.

Gerekli tüm unsurlar artık yerli yerindedir.

1969 yılında ABD Patent Bürosu "yapay deniz suyu buharının atmosfere düşme olasılığını arttıran bir yönteme" patent vermiştir.

1971 yılındaysa Westinghause Elektrik Şirketi'ne gezegenin dış yüzeyinin aydınlatılması için gerekli olan sisteme patent verildi.

Yine aynı yıl, Ulusal Bilim Konseyi'ne hava koşullarını değiştirme konusunda bir patent verildi.

1970'li yılların başında, ABD Deniz ve Kara Çevre Komitesi hava koşullarıyla iklimin değiştirilmesini içeren askeri bir araştırmayla ilgili olarak bir dava açılmış ve Savunma Bakanlığının denizaltı yer sarsıntısından ileri gelen büyük dalgaların nükleer silahlarla koordineli olarak kullanmayı planladığını ortaya çıkarmıştı.

Birleşik Devletler'le Rusya arasındaki sorunlar 1977 yılında doruk noktasına ulaşmış ve Birleşmiş Milletler nezdinde Birleşik Devletler'le Rusya arasında hava koşullarını değiştirme ve denetleme konusunun düşmanca amaçlar doğrultusunda kullanımı yasaklayan bir anlaşma imzalanmıştı.

Ne yazık ki, bu anlaşma hava koşullarına ilişkin deneylerin sona erdirilmesine neden olamamıştı. 1978 yılında Birleşik Devletler Kuzey Wisconsin'deki altıdan fazla eyalette sağanak yağmurların yağmasına neden olan bir deney yapmıştı. Fırtına rüzgarın saatte 175 mil hızla esmesine ve elli milyon dolarlık hasara neden olmuştu. Bu arada Rusya da kendi projeleri üstünde çalışmayı sürdürmüştü.

1992 yılında Wall Street Journal, Elat Bilgi Teknoloji Şirketi'nin "Sipariş Üzerine Hava Koşulları" sloganıyla hava koşullarını denetleyen ekipmanları satışa çıkararak özel gereksinimlerin karşılanabileceğini öne sürmüştü.

Deneyler her iki ülkede de süregelirken hava koşullarında somut değişiklikler gözlemlenmişti. 1980'li yılların başında hava koşullarında olağanüstü değişiklikler saptanmıştı.

"Son iki ay içerisinde Kaliforniya kıyılarından yaklaşık 800 mil ötede yüksek basınçtan ötürü Pasifik Okyanusu'ndan gelen  doğal nemli hava akışı engellenmiştir." Time dergisi, Ocak 1981.

"...Batıdan doğuya doğru akan hava koşullarının olağan akışını engellemek amacıyla durağan ve aşırı nemli hava bir engel olarak ortaya çıkmıştır." New York Times, 29 Temmuz 1993.

Hava koşulları bildiğimiz en güçlü güçtür. Bunu kim denetlerse denetlesin dünya ekonomisini sürekli yağışlar ya da kasırgalarla alabora edebilir; ekili alanlara zarar verebilir, depremlere, kasırgalara ve tusinamilere; uluslararası havaalanlarının kapanmasına neden olabilir."

Hava koşullarının denetlenmesi ve değiştirilmesine yönelik yapılan araştırmaları ve anlaşmaları okudunuz. Bunlar açığa çıkan ve bilinen gerçekler. Ya bilmediklerimiz ve gizli olanlar varsa? Bunun garantisini kimse veremez değil mi? 



Kaynak kitap: Sidney Sheldon - Karanlık Korkusu (s: 334-335)

BİR KİTAP TANITIMI

Bilgi pahalı olabilir, ama cehaletten çok daha ucuzdur.

Faydacı der ki: "Gerçekler değiştiğinde fikrimi değiştiririm."

Dogmacı der ki: "Ben kararımı verdim, gerçeklerle kafamı karıştırma."

İlk kez, satın aldığım bir kitabı okuyup bitirmeden tanıtımını yapmanın heyecanını duyuyorum. Elimde okumayı bekleyen hatırı sayılır miktarda kitap olmasına rağmen, kitapçıya girdim ve ne var ne yok diye kitapçı raflarını taradım; yeni çıkanları, çok satanları. Sonra, indirimde olan kitaplara baktım. İşte "Zırvalar"ı böyle gördüm. Kıyıda köşede sıkışıp kalmıştı sanki. Kitabı elime alıp incelediğimde, alanlarında uzman ve dünyaca ünlü dokuz bilim adamı  tarafından yazıldığını gördüm. Bu bilim adamlarının biyografilerini okuyunca da ilgimi çekti zırvalar. Kitap, "Kıyamet gözlükleriyle dünya" başlık yazısıyla başlıyor ve "Kıyamet yakın değil...Dünyanın sonu gelmedi..."arka kapak yazısıyla bitiyordu. İlginç geldi içindeki konular ve kitabı satın aldım. Diğer kitaplarımın yanına, okumada öncelikli sıraya yerleştirdim.

İşte arka kapak yazısıyla "Zırvalar"ın tanıtımı:

"Kıyametin eşiğinde olduğumuz fikri tarihin kendisi kadar eskidir. Kalkınma ve gelişme yolunda atılan her adım, doğa ile uyum içinde olduğu iddia edilen ilkel bir yaşam tarzından vazgeçmememiz gerektiği iddiasıyla karşı karşıya geliyor. Sanayileşme, modern tarım yöntemleri, genetiği değiştirilmiş ürünler, bilimsel tıp, nükleer enerji ve içten yanmalı motor uygarlığın sonunun işaretleri olarak kabul ediliyor. Günümüzde politikacılar ve etkili lobi örgütleri bu korku üzerine oynuyorlar. Bizi, ürettiğimiz karbondioksitin neden olduğu kaçınılmaz küresel ısınma felaketi ile korkutuyorlar. Obezite salgınının çocuklarımızı yetişkinliğe ulaşamadan öldüreceğini iddia ediyorlar. Doyumsuz hayat tarzımızla dünyanın değerli kaynaklarını tüketmekte olduğumuzu savunuyorlar. Ve bunun gibi daha pek çok kötü senaryo...

Bu iddia ve korkuların lehinde ve aleyhindeki kanıtları daha dikkatli incelemenin zamanı geldi. Alınmış olan önlemlerin bir kısmının haklı olduğu fakat çoğunun özgürlüğümüzü kısıtladığı görülüyor. Kanıtlar, sorgulamamız ve düşünmemiz gerektiğini ortaya koyuyor. Bize verilen bilgilerin birçoğu gerçek kılığına sokulmuş hipotez veya inançlardan oluşuyor. "Bilim adamlarına" göre, özellikle "yeni araştırmalar gösteriyor ki" gibi ifadelerle başlayan veya desteklenen cümleleri daima şüphe ile karşılamalıyız.

Biz de kesinlikle suçsuz değiliz. Ne yazık ki pek çoğumuzun batıl inançları var; sorgulamıyor ve eleştirmeye korkuyoruz. Sağlığımızın ve güvenliğimizin tehlikede olduğu söylendiği anda mantıksız, eleştirmeyen ve düşünmeyen insanlara dönüşüyoruz. Ne yazık ki bu ciddi kusurumuz, insanların çoğunluğunu kandırmanın kolay bir şekilde mümkün olduğunu kanıtlıyor.

Zırvalar ve Arkalarındaki Gerçekler insanları, gerçek diye körü körüne inanılan iddiaları sorgulamaya ve düşünmeye zorluyor. Özgür bir yaşam için şüphe duymanın, sorgulamanın önemine dikkat çekiyor. Bir an için soralım: Ürettiğimiz karbondioksit küresel ısınmaya yol açar mı? Böcek ilaçları okyanuslardaki hayatı yok edebilir mi? Yiyeceklerde kullanılan kimyasallar hepimizi zehirliyor mu? Cep telefonları ve enerji nakil hatları kanser hastalığına neden olur mu? Dünya'nın kaynakları tükeniyor mu?"

Kitabın amacı; okuyucunun sorgulamasını ve gerçek olduğunu düşündüğü gerçekler üzerinde bir kez daha düşünmesini sağlamak. Bakalım kitabı okumayı bitirdiğimde kitabın bu amacına ulaşabilecek miyim ya da özgürlüğümüzü kısıtlayan yerleşik doktrinlere meydan okuyabilecek miyim?

SABAHATTİN ALİ'NİN BESTELENEN ŞİİRLERİNİN HİKAYELERİ

Şair, yazar, çevirmen ve dramaturg Sabahattin Ali, yazdığı şiirleri kendinden beş yaş büyük arkadaşı Nazım Hikmet'e gönderir ve fikrini sorar. Nazım, şiirleri beğenir beğenmesine de Sabahattin Ali'yi hikaye ve roman yazması konusunda yüreklendirir, teşvik eder. Sabahattin Ali'nin kendisine verdiği "Bir Orman Hikayesi" başlıklı çalışmasını dikkatle okuyan Nazım Hikmet, hikayenin Alman romantizminin etkisi altında yazılmış olduğunu; ama konu ve içerik bakımından Türk edebiyatında bir yenilik oluşturduğunu fark eder ve Resimli Ay'ın sahibi Zekeriya Sertel'le görüşerek Sabahattin'in bu ilk hikayesinin Resimli Ay dergisinde yayımlanmasını sağlar. 

Şiir yazmaya (özellikle aşık olduğu kadınlara) devam eder Sabahattin Ali. Bunun yanı sıra hikaye ve roman yazmaya da başlar. İlk romanı Kuyucaklı Yusuf gezetede tefrika edilir ve çok tutar. Sonra kitap olarak basılır. Ardından Kürk Mantolu Madonna ve İçimizdeki Şeytan yayımlanır. Sabahattin Ali artık tüm memlekette tanınan ünlü bir yazardır.

Eğer genç yaşında öldürülmemiş olsaydı, devletin ve bürokrasinin derinlerinde ne tür hatalar yapıldığını, örnekleriyle anlatacağı "Ankara" ismini vereceği kitabını yazacaktı. Olmadı. Fırsat vermediler.

Çoğumuzun severek dinlediği ünlü şarkıcıların seslendirdiği o güzelim şarkı sözlerinin Sabahattin Ali'ye ait olduğunu biliyor muyuz? Ve o şiirlerin kime, hangi duygularla yazıldığından haberdar mıyız? İşte ben, bu şiirlerin şarkı sözüne dönüştüğü şarkıları ve  hikayelerini yazacağım bugün. 

Bu şiirlerin ilki; "Eskisi Gibi"

Sabahattin Ali'nin, İstanbul'da tanıştığı ve aşık olduğu; ama aşkına karşılık bulamadığı Nahit Gelenbevi Fıratlı Damar'a yazdığı "Eskisi Gibi" şiiri, Nükhet Duru ve Ali Kocatepe tarafından bestelendi ve bu şarkıyı Nükhet Duru seslendirdi.

"Seneler sürer her günüm

 Yalnız gitmekten yorgunum

 Zannetme ki sana dargınım

 Ben gene sana vurgunum

 Başkalarına gülsem de

 Senden uzakta kalsam da

 Sevmediğini bilsem de

 Ben yine sana vurgunum."

İkincisi "Dağlar" şiiri

Bilinenin aksine önceleri, Sabahattin Ali ve Nihal Atsız yolları ayrılana dek yakın arkadaştırlar. Öyleki, Sabahattin Ali'yi Almanya'ya yolculayanlar arasında iki yakın arkadaşı vardı; Bunlardan biri, Pertev Naili Boratav, diğeri Nihal Atsız'dı. 

Çok sevdiği arkadaşlarından Nihal'in "Bütün Türkler bir ordu, katılmayan kaçaktır." mottosuyla çıkartmaya başladığı Atsız Mecmua için bir şeyler yazmalıyım diye düşünür. Çünkü Nihal Atsız, ısrarla dergisi için yazmasını ister. Nihal'in "Türk" motifini öne çıkartmasına takılsa da, bir motto yüzünden geçmişten gelen dostluğunu bitirmesinin doğru olmadığına karar verir ve tamamlanmayan çalışmalarından bir şiiri olgunlaştırır. "Dağlar" ismini verdiği şiirini yayımlanmak üzere Atsız'a gönderir. "Dağlar" şiiri Atsız Mecmua'nın 15 Aralık 1931 tarihli yedinci sayısında yayımlanır.

Sonradan ırkçı, Turancı görüşleriyle Türk milliyetçiliğinin bir numaralı ismi haline gelen Nihal Atsız'la araları açılır ve mahkemelik olur Sabahattin Ali.

"Başım dağ saçlarım kardır

 Deli rüzgarlarım vardır

 Ovalar bana çok dardır

 Benim meskenim dağlardır..."

Üçüncüsü ve dördüncüsü sırayla; "Çocuklar Gibi" ve "Melankoli"

Sabahattin Ali, Konya'da öğretmenlik yaparken on beş yaşındaki öğrencisi Melahat'a  (Muhtar) aşık olur. İlk olarak Konya'da yayımlanan Yeni Anadolu gazetesinde tefrika edilen "Bir Kadın Dalaveresi" ni okuyanları haberdar etti bu büyük aşkından genç yazar. Hikayesindeki on beş yaşındaki genç kızın adı Beria idi.

1932 yılında, Melahat için "Çocuklar Gibi" şiirini yazdı.

"Şimdi şiir bence senin yüzündür

 Şimdi benim tahtım senin dizindir

 Sevgilim, saadet ikimizindir

 Göklerden gelen bir yadigar gibi..."

Önüne gelene, deliler gibi aşık olduğu Melahat'tan bahseder olmuştu Sabahattin. Konya'da kendine yakın bulduğu insanları harekete geçirir ve Melahat'in ailesine duygularını ve düşüncelerini aktarmak üzere araya aracılar koyar. Melahat'in ailesi bu isteğe kesin bir dille karşı çıkar. Melahat ise, bu gelişmeden sonra öğretmenine karşı alabildiğine soğuk davranır.

Genç şair bir kez daha yıkılır. Aynı günlerde yazıp Ayşe ve diğer yakınlarına gönderdiği "Melankoli" adlı şiirde, yine Melahat'la ilgili gönül kırıklığını dile getirdi.

"Ne bir dost, ne bir sevgili

 Dünyadan uzak bir deli

 Beni sarar melankoli

 Kafamın içerisi ölür."

Beşincisi "Hapishane Şarkıları"nın beşincisi olan "Başın Öne Eğilmesin"

Kuyucaklı Yusuf romanı Cemal Kutay'ın sahibi olduğu Yeni Anadolu gazetesinde tefrika edilir ve roman çok tutulur. Ama Sabahattin Ali, parasını alamaz Cemal Kutay'dan. Bunun üzerine gazeteye romanın devamını vermez ve Kutay'la araları açılır. Kutay, Sabahattin Ali'den intikam almak için bir fırsatını kollar. "Memleketten Haber" başlıklı şiirinin Atatürk' e hakaret ettiğini öne sürerek Sabahattin Ali'yi şikayet eder Cemal Kutay. Mahkemede Cemal Bey'le başından geçenleri anlatır genç adam. Gazetenin satışını artıran, romanı "Kuyucaklı Yusuf"un tefrika edilmesine izin vermediği Cemal Bey'in kendine düşmanlık ettiğini, şahitlerin de onun yakını olduklarını söylediyse de bir yıl hapis cezası almaktan kurtulamadı. Temyize başvurup olanları tüm açıklığıyla anlattı ama on iki aylık cezası on dört aya çıkartıldı.

Konya Hapishanesi'nde beş ay kalan Sabahattin, 12 Mayıs 1933 tarihinde Sinop Hapishanesi'ne nakledilir. "Hapishane Şarkıları"nın ilkini Aydın Hapishanesi'nden çıktıktan sonra Konya'da yazmıştı genç şair. Ne yazık ki çok geçmeden tekrar hapse düşmüş ve Konya Hapishanesİ'nde o şiir demetine üç tane daha eklemişti. Serinin beşinci ve sonuncusunu ise, Sinop'ta yazdı ve Nazım Hikmet'e gönderdi.

"Başın öne eğilmesin
 Aldırma gönül aldırma
 Ağladığın duyulmasın
 Aldırma gönül aldırma..."

- "Leylim Ley"

"Bazıları bu şarkıyı, yazanı-söyleyeni belirsiz bin yıllık bir halk türküsü sanıyor...Oysa sözleri Sabahattin Ali'ye, bestesi Zülfü Livaneli'ye aittir ve neredeyse milli marş olmuştur."

(Ahmet Hakan, 24 Mart 2017 hurriyet.com)

-Göklerde Kartal Gibiydim (Hapishane Şarkısı -1)

"Göklerde kartal gibiydim.
 Kanatlarımdan vuruldum
 Mor çiçekli dal gibiydim,
 Bahar vatinde kırıldım..."

Bonus:

16 Mayıs 1935 tarihinde Kadıköy Evlendirme Dairesi'nde Aliye Hanım'la nikahları kıyılır Sabahattin Ali'nin. Bunun üzerine, Mayıs ayını yücelten bir şiir yazar:

"Mayıs ayların gülüdür.
 Taze bir çiçek dalıdır.
 İçerim ateş doludur.
 Mayıs'ta gönlüm delidir."

Kaynaklar:
-Osman Balcıgil - Yeşil Mürekkep, Bir "Sabahattin Ali" Romanı.

-Hıfzı Topuz - Başın Öne Eğilmesin, Sabahattin Ali'nin Romanı.