MACERA

Küçüktüm, küçücüktüm,

Oltayı attım denize;

Bir üşüşüverdi balıklar,

Denizi gördüm.

Bir uçurtma yaptım, telli duvaklı:

Kuyruğu ebemkuşağı renginde;

Bir salıverdim gökyüzüne;

Gökyüzünü gördüm.

Büyüdüm, işsiz kaldım, aç kaldım;

Para kazanmak gerekti;

Girdim insanların içine,

İnsanları gördüm.

Ne yardan geçerim, ne serden;

Ne denizlerden, ne gökyüzünden ama...

Bırakmıyor son gördüğüm, bırakmıyor geçim derdi.

Oymuş, diyorum, zavallı şairin

Görüp göreceği.

Orhan Veli Kanık

Orhan Veli, çocukluğundan başlayarak "geçim derdi" ne gelinceye kadar olan yaşam dilimini ne güzel anlatmış; macera tadında. Hayatı anlayabilmek için, çevreye, insanlara bakmak değil, onları görmek gerekir. Görmek içinse; bir şeyin varlığını algılamak, seçmek, anlamak, kavramak ve sezmek gerekir...Oltayı denize atıp, oltaya gelen balıklar aracılığıyla denizi görmek, uçurtmayı gökyüzüne salıp, uçurtmanın süzülüşüyle gökyüzünü görmek çocukluğumuzun, işsizlikten dolayı aç kalıp, para kazanmak için girdiğimiz işte insanları görmek ise büyüdüğümüzün kanıtıdır.

Geçim derdi, öyle bir dert ki, vazgeçmek istemesen de yardan, serden, denizlerden, gökyüzünden, hepsinden baskın çıkıyor; içimizdeki çocuğun oyun oynamasına izin vermiyor ve biz büyüyoruz. Bernard Shaw' un dediği gibi: " Büyüdüğümüz için oynamayı bırakmayız, oynamayı bıraktığımız için büyürüz."

Not: Şiir ,İlhami Soysal- 20. Yüzyıl Türk Şiiri Antolojisinden alınmıştır.