ACIYLA  BAŞETMENİN  YOLLARI

İnsan olup ta acı çekmeyen biri var mıdır yeryüzünde? Sadece insan olmak acı çekmek için yeter sebeptir. Acı çekmek varoluşun insana armağanıdır. Yaşamını sürdürenler büyük veya küçük olsun bu armağanı alırlar. Acıyı önlemeye çalışmak, acıdan kaçmak, dolayısıyla insana verilen armağanı reddetmek mümkün değildir. Çünkü herkes er ya da geç acı çeker. Düşünün bir kez; acı çekmeseydik, mutluluğa değer biçebilir miydik? İnsan olarak acı çekmek bizim için kaçınılmaz olduğuna göre, acıyla başedebilmek için ne yapabilir, nasıl bir yol izleyebiliriz? Dünden bugüne insanoğlunun bu konuyla ilgili izlediği yol, insandan insana, toplumdan topluma, kültürden kültüre, coğrafyadan coğrafyaya değişse de sonuçta ortak bir noktada kesişmektedir. Acıyla başa çıkmanın çok sayıda yolu olduğunu belirten Lou Marinoff, "Felsefe Hayatınızı Nasıl Değiştirir?" kitabında bu yolları şöyle açıklar:

Kendinize saklamak: Acınızı kendinize saklamak, 'sessizce acı çekmek' tir. Size bunun soylu bir davranış olduğu öğretilmiş olabilir ama aslında gereksizdir.Sizi gereksiz yere neşe ve tatminden yoksun bırakır. Tercih sizin. Bu durumu değiştirmek, acı çekmenin size verdiği eğitimden ders alarak mezun olmak(hayattaki diğer her şey gibi) sizin elinizde.

Kaçmak: İnsandaki en eski biyolojik içgüdülerden biri 'savaş ya da kaç' tır. Acı, kişinin sağlığı ve huzuruna karşı bir çeşit tehdit olduğuna göre bu tehditle savaşmak ya da ondan kaçmak için doğal bir eğilim söz konusudur. Ama acı kişinin kendisinden kaynaklanıyorsa onunla yüzleşmediği sürece savaşamaz ve tamamen kaçamaz.Dünyanın neresine giderseniz gidin acınız bir gölge gibi sizi takip eder. Çektiği acı kendisinden kaynaklanmayanlar içinse durum farklıdır.Şizofreni, manik depresyon, kronik depresyon ve beyinle ilgili birçok bozuklukların uç vakalarında, hastanın çektiği acıya karşı eli kolu bağlıdır, çünkü acı kendisinden kaynaklanmaz. Bu bir kaygı değil hastalık meselesidir. Her ne kadar ileri derecede hasta kişilerin durumunu kontrol altına almaya yarayan ilaçlar olsa da birçoğu hala intihar etmektedir. Onlara göre bu dünyada acılarını dindirmenin başka yolu yoktur. Ve onlar için asıl kaçış ölümdür. Ama arkalarında bıraktıkları için bu sadece yeni bir acının başlangıcıdır.

Çevrenize Yaymak: Çektiğiniz acıyı bir başkasına bulaştırmaya çalışarak yani, acıyı etrafınıza yayarak acıdan kurtulamazsınız.Sadece dünyadaki acıyı artırmış olursunuz. Acılarını başkalarına bulaştırmaya çalışanlar aslında iki kat acı çeker. Birincisi, esas sorunları yüzünden; ikinci olarak da başkalarını da acılarına katmanın kendi sorunlarını hafifleteceği yanılgısı yüzünden acı çekerler.Bu duruma en korkunç örnekleri seri katiller, teröristler, gangsterler ve soykırımcı katiller oluşturur.Bu tür insanlar, kurbanlarına duygusuzca acı ve üzüntü çektirirken, kurbanlarının aile ve arkadaşlarına da hayat boyu unutamayacakları acı anılar bırakırlar. Bazıları sanki diğerlerini insan gibi göremez. Belki de bu kendilerini insan olarak görmedikleri içindir. Çektiğiniz acıyı çevrenize yaymak, acıyla başa çıkmanın hem siz hem de herkes için en kötü yoludur. Bu zarar verici yolu izleyenler, kendi acılarını bir süre için başkalarına yayabilirler ama bu uzun sürmez. Ne bütün dünyaya acı çektirmeyi başarabilirler ne de dünyanın onların cehennemine katlanmasını sağlayabilirler. Yaşarken lanetlenirler ve sonunda kendileri için hazırladıkları kıyametle karşılaşırlar.

Kendi İçinde Bitirmek: Kaygılarınızı sahiplenmek zor olsa da, onlara sahip olduğunuzu itiraf etmelisiniz. Çünkü kaygıyı içinizde bitirebilmek için zihninizde olup bitenin sorumluluğunu üstlenmeniz gerekir. Yani, kendinizi kandırmayın.

Yararlı Bir Şeye Dönüştürmek: "Acınızla yapabileceğiniz en iyi şey, onu acı verici bir şeyden başkaları için yararlı bir şeye dönüştürmektir. Çektiğiniz üzüntüyü sadece kendi içinizde bitirirseniz bu sizin için yapabildiğiniz oranda iyidir. Ama başkalarının acılarını sezip onların da acılarını içlerinde bitirmelerine yardım etmek istemeniz herkes için iyidir. Kendi acınızdan tamamen kurtulamasanız bile başkalarının acılarını azaltmaya yardım ederek kendinizinkini de azaltabilirsiniz. Bunu başarabilirseniz, kendi acınızı başkalarının acı çekmemesine dönüştürebilirsiniz. Bu bir insanın hayatında ulaşabileceği en büyük başarıdır."

Kaçarak, yok sayarak, kendimize saklayarak, çevremize yayarak bütün acılardan kurtulamayacağımıza göre uzun vadede acımıza son vermenin tek yolu onu elimizden çıkarmaktır. Bunu başaran kişinin ödülü, başarabildiği oranda alacağı mutluluk olacaktır. Acınız az, mutluluğunuz çok olsun...