NASIL İNSAN OLURUZ?
Hiç düşündünüz mü, insan ne demek, ne anlama geliyor? Hepimiz insan olduğumuza inanırız ve öyle kanıksamışızdır ki bu durumu, üstünde düşünme ihtiyacı duymayız bile. Ve insanı diğer canlılardan ayıran şeyin, sözle anlaşma,akıl ve düşünme yeteneği olduğunu biliriz de, nasıl insan olunacağını bilemeyiz. Çünkü, insanın bir anlamının da; huy ve ahlak yönünden üstün nitelikli kimse olduğunu unuturuz çoğu zaman. Unuttuğumuz için de, insanlığımızı kaybeder, içgüdülerimizle, dürtülerimizle hareket etmeye başlarız diğer memeliler gibi. Bazen, biri veya birilerinin insan olduğumuzu hatırlatması gerekir bu durumda. Ben de size, nasıl insan olunacağını anlatan güzel bir öykü anlatmak istiyorum.
Eski zamanların birinde, bir bilgeye" Nasıl insan oluruz?" diye sormuşlar.
"Üç adım atmakla" diye cevap vermiş bilge kişi:
"Önce sana kötülük yapanlara kötülük düşünmemen gelir; insanlığa attığın ilk adım budur...
Sana kötülük yapanlara iyilik yapabildiğin an ise, ikinci büyük adımı atar ve hakiki insan olmaya başlarsın.
Nihayet, sana iyilik yapanla kötülük yapan arasında bir fark hissetmeyecek hale geldiğin zaman insansın ve insan olursun..."
Dürüst olmam gerekirse;ben, birinci ve ikinci adımları hep attım, atmaya devam ediyorum. Sıra üçüncü adıma geldiğinde ise; bana iyilik ve kötülük yapanlar arasındaki farkı, fark etmeden duramıyorum...Fark etmem, onlara karşı hissizleşmemi engelliyor. Bu durumda, yerimde sayıyorum ama kendimden umutluyum: İnsanım ve insan olmak için, üçüncü adımı atacağım bir gün mutlaka gelecektir.
Öykü, Cevdet Kılıç' ın "Bilgelik Hikayeleri" kitabından alıntıdır.
Öykü, Cevdet Kılıç' ın "Bilgelik Hikayeleri" kitabından alıntıdır.
Çok güzel bir konu seçmişsiniz öncelikle teşekkürler. Aynen belirttiğiniz üzere, aslında en zor mevhumlardan biri olan "insan olmak" halini öyle kanıksamışız ki herhangi bir sorgulama içine dahi girmeye tenezzül edilmiyor :)
YanıtlaSilEmin olun, 3. adıma ulaşmak için sayısız tecrübe yaşarsa kişi, en nihayetinde kendi bile farkına varmaksızın, o 3. adımı atıverdiriyor hayat ;) Kusursuz olana "insan" denilmez neticede :)) İnsan olmanın son adımı (maalesef) o 3. adımı da ardında bırakabilmekte saklı!
Güzel yorumunuz için çok teşekkür ediyorum. Eğer, üçüncü adımı atmayı başarabilseydik, yani "insan olabilseydik" tüm kusurlarımıza rağmen dünya daha yaşanılası bir yer olurdu...
YanıtlaSilİnsan olmak sadece iyilik ve kötülük derecelerinin ölçümlenmesiyle sınırlandırılmamalı... Geçen yazınızda paylaştığînız Borges'in siirinde bahsettigi gibi insan olmak cok daha büyük cabaları gerektirir. Salt iyilik dolu bir kalp yetmez insan olmaya.. insan denen varlık ruhani bir sey degil ve bilgenin 3 adımı somut dunyada olması imkansız aşamalardır.
YanıtlaSilDüşüncelerinizi bizimle paylaştığınız için teşekkürler.Bence, imkansız diye bir şey yoktur. İnsan istemeye görsün; azmiyle, hırsıyla, egosunu tatmin isteğiyle bütün engelleri aşarak, amacına ulaşır. Bu nedenle, bilgenin söylediği üçüncü adımı atmak zor olmasa gerek...Zaten, o üçüncü adımı atmayı başaranlar "İnsan-ı Kâmil" olanlar değil midir?
YanıtlaSil