26 Temmuz 2016 Salı




KEŞKE...


Biraz iddialı olacak ama  her derde deva bir ilaç olarak bilinir aspirin  ve dünyada en tanınan ve en çok kullanılan ilaçtır. Hiç düşündünüz mü, aspirin gibi bir sözcük var mıdır dilimizde? Yani olumlu ve olumsuz duygularımızı ifade edebileceğimiz, geçmiş ve  şimdiyi kolaylıkla anlatabileceğimiz, pişmanlık ve özlemlerimizi dile getirebileceğimiz  tek bir sözcük.  Ben düşündüm ve  "keşke" yi uygun gördüm. Keşke düşünmeseydim!! Düşünmeden geçen hayat, rahat, kaygısız ve endişesizmiş meğer. Ot misali ama otlar da yaşıyorlar değil mi?
 
"Keşke" yi sık kullananlar (artık alışkanlık yapmıştır onlarda) olduğu gibi, çok az kullananlar, ya da hiç kullanmamak için kendini zorlayanlar vardır muhakkak. Bu durum, kişinin karakteriyle ilgili olabileceği gibi düşünmeden verdiği kararların sonuçlarına, ya da öngörülerinde yanılıp yanılmamasına bağlı olarak  değişebilir. Hayatında hiç "keşke" demediğini iddia eden kişilerin demek ki hiç ağrısı olmamış, ateşi yükselmemiş ve de eklemleri sızlamamış! Dolayısıyla aspirine ihtiyaç duymamış. Oysa, insan yaş aldıkça ve bu yaşların toplamı arttıkça, (hiç aspirin kullanmamış olsa bile) damar sağlığı için aspirine ihtiyaç duyar ve doktor tavsiyesiyle almaya başlar. Aspirin kullanmaya başlayınca da "keşke" ler artar; yaşanmışlıkların pişmanlıkları, özlemleri ve şimdiye dair dilekler "Keşke şunu yapmasaydım", "Keşke zamanında çekip gitseydim", "Keşke beni sevse", "Keşke sınıfını geçse", "Keşke görebilseydim yüzünü", "Keşke ağlasaydım doya doya", keşke! keşke!

Dilimizin zenginliğidir bu; bir ünlem bile, ne çok şey ifade edebiliyor bize. Tek başına sözcüğün kendisi iç çektirebiliyor, gözleri yaşartıp uzaklara daldırabiliyor. Oysa, sözcük zımızdan çıktığında ve sesini duyduğumuzda, zihnimizde canlandırabileceğimiz, bize çağrışım yaptırabilecek ne bir imgesi ne de bir anlamı vardır KEŞKE Ne anlamı var? Hiç.
Ve bu "hiç"lik yanıltmasın,  bizi ayakta tutanın hiçlik bilinci olduğunu ne güzel anlatır Mevlana Celaleddin-i Rumi: " Bu dünyada herkes bir şey olmaya çalışırken sen Hiç ol. Menzilin yokluk olsun. İnsanın çömlekten farkı olmamalı. Nasıl çömleği tutan dışındaki biçim değil, içindeki boşluk ise insanı ayakta tutan da benlik zannı değil, hiçlik bilincidir."

Hiçlik bilincinize katkı sağlayan  keşkeleriniz  istediğiniz kadar olsun. Sanırım, iyi bir dilek bu... 






Hiç yorum yok:

Yorum Gönder