SARDUNYA

(FAKİR  ÇİÇEĞİ)

Sıcağı, güneşi seven, kolay yetiştirilebilen ve her mevsim açtığı katmerli, rengarenk çiçekleriyle ve sinir sistemini gevşeten o güzelim yapraklarının kokusuyla, insanı mutlu eden güzel görüntüsüyle ne mütevazi çiçektir sardunya. Mütevazi olduğuna bakmayın! Hayata meydan okur adeta; kırıldıkça dalları, yeniden yeşerir daha bir güçlü. Kırılsa da dallarım, ölmedim, ölmeyeceğim der inatla. O, bazı çiçekler gibi çiçek açmak ve yaşamak için itina istemez, özel ilgi beklemez. Sevgi vermeniz yeterlidir ona. Sevildikçe daha bir parlak olur çiçekleri, daha bir güzel kokar yaprakları. İşte, bu yüzden severim sardunyaları...

Köylerin, kentlerin kenar mahallelerinde pencere önlerinde, yol kenarlarında eski kaplara, teneke kutularına dikilmiş görürsünüz sardunyaları. Evlerinin güzel görünmesini isteyen dar gelirli insanların tercih ettiği bir çiçek olduğundandır ki, adı "fakir çiçeği" diye de anılır. Görüyorsunuz ya! Her koşulda ve her yerde yaşamını sürdürebilen daha doğrusu, hayatta kalabilmek için değişime ayak uydurmasını becerebilen bu güzel çiçeğe tevazusundan dolayı bu isim yakıştırılmıştır. İşte bu yüzden severim sardunyaları.

Sardunya, ülkemizde bir çok sanatçıya  ilham perisi olmuş, adına güzel şarkılar bestelenmiş, şiirler yazılmıştır. Sardunyayı seven ve ona özenen şair Halim Yağcıoğlu, bakın "Sardunya" isimli şiirinde ne güzel anlatmış duygularını:

Bir sardunya olmak isterdim şu dünyada

Kırıldıkça kırıldıkça yeşeren

Öylesine al al veren

Bir sardunya

Bir sardunya olmak isterdim şu dünyada

Bir avuç toprağım olsun ama benim olsun

İster bir saksıda olsun ister dağda olsun

Yeter ki gönlüm rahat olsun 

Hayat, yaşadığı sürece insana her zaman adil davranmıyor: Kırılıp dökülüyorsun, yere düşüp kalkıyorsun, göğe yükselip yere iniyorsun ve her şeye rağmen yaşıyorsun. Tıpkı sardunya gibi. Kırıldıkça kırıldıkça yeşeriyorsun...

Not: Sardunya şiiri, 20. yüzyıl Türk Şiiri Antolojisi' nden (İlhami Soysal) alınmıştır.

Fotoğrafların tümü tarafımdan çekilmiştir. İzinsiz kullanılamaz.