EDEBİYATIN GÜCÜ

Ben, edebiyatın ve tüm sanat dallarının toplum üzerindeki iyileştirici ve yöneltici  gücüne inanırım. İşte bu güçtür, hemen her toplumda yönetenleri korkutan. Bu nedenledir ki, zaman zaman kitaplar toplatılır, bazen bununla yetinilmez yakılır. Yetmez, tiyatro oyunlarının sahnelenmesi yasaklanır, film ruloları yakılıp, yok edilir.

Gerçek sanatçılar, yazarlar sıkıntı içinde yaşarlar. Yazdıkları, çizdikleri nedeniyle hapisle cezalandırılırlar. Buna rağmen içlerinden bazıları yine de ödün vermezler sanatlarından. Tarih de bu gerçek sanatçıları yazar ve unutturmaz.

İşte, edebiyatın gücüne güzel bir örnek:

19. yüzyıl Fransa'sı. İhtilal zamanı çok zarar gören gotik Notre Dame Kilise'si yıkılmak istenmektedir. O zamanlar gotik mimari "çirkin" ve "kaba" diye tasvir edildiğinden, bu tür yapılar yıkılıp yerlerine yenilerinin yapılması isteniyormuş. Notre Dame'ın yıkılmasına kesinlikle karşı çıkan Victor Hugo, katedrali kurtarmak ve halkın ilgisini ona çekmek adına Notre Dame'ın Kamburu romanını altı ay gibi kısa sürede yazmış ve roman 1831 yılında yayınlanmış. Roman öyle sevilmiş ki, bırakın katedralin yıkılmasını, bugün Fransa'nın simgelerinden biri haline gelmiş. Bu roman, tarihi bir eseri yıkılmaktan kurtararak gelecekteki kuşakları için güzel bir kültürel miras bırakılmasını sağlamıştır. Güç budur işte...