SONBAHAR DÜŞÜNCELERİ

Sonbahar geldi yağmurla beraber

Boynu bükük duruyor kasımpatı

Ölümü düşündürür oldu geceler

Yaz güneşinde bıraktık hayatı

İnsan böyle de mahzun olurmuş meğer

Ansızın silindi renk saltanatı

Yaz güneşinde bıraktık hayatı

Ufuk yaslı, bahçeler kırık dökük

Geceler uzun, geceler korkulu

Ümitler savrulmada köpük köpük

Zamanı unutuyor insanoğlu

Dünya dediğimiz ne kadar küçük

Toprak endişeli, gökler buğulu

Zamanı unutuyor insanoğlu

Çiğ yağıyor, çiğ yağıyor camlara

Dualarla ağlamakta gökyüzü

Çıldırtıyor insanı bu manzara

Bu mevsim törpülüyor ömrümüzü

Selam gözü yaşlı hazin akşamlara

Artık düşünemez olduk gündüzü

Bu mevsim törpülüyor ömrümüzü

Belli değil nasıl yaşadığımız

Boşuna dönüyor yel değirmeni

Düşünceler yorgun, hayaller yalnız

Bu mevsim bu mevsim ağlatır beni

Mum aleviyle söndü varlığımız

Şu hava bambaşka, şu koku yeni

Bu mevsim bu mevsim ağlatır beni

Nereye güzel kırlangıç nereye

Ölümlerden ölüm beğenmeye mi

Gel, sonsuza açılan pencereye

Birlikte dolaşalım şu alemi

Ve bir daha dönmeyelim geriye

Kırlangıcım, beni de götür e mi

Birlikte dolaşalım şu alemi

Sevinci gül yaprağında bıraktık

Badem dalında kaldı gençliğimiz

Aynaya korkulu gözlerle baktık

Şimdi ömrün lezzetinde değiliz

Yeter ki bitsin şu uzun karanlık

Yeter ki sükunet bulsun şu deniz

Şimdi ömrün lezzetinde değiliz

Bir endişe var kalbin vuruşunda
Yere serildi alev gölgeler
Hayalin erişilmez yokuşunda
Sürüdü zamanı o dev gölgeler
Neden bu yas dağların duruşunda
Neden böyle perişan düşünceler
Sürüdü zamanı o dev gölgeler

Binbir üzüntüyle ettik sabahı
Haber yolladık ümitsiz güneşe
 Alıştık geceye, sevdik siyahı
Veda kalplerimizde yanan ateşe
Leylak dalında unuttuk günahı
Aşkı beraber götürdü menekşe
Veda kalplerimizde yanan ateşe

Bir keman çalınmada dokunaklı
Bir kema çalınmada hazin hazin
Nur yüzlü gelinler siyah duvaklı
Lezzeti kalmadı gençliğimizin
Toprağın altında bir alem saklı
Beklediği var şu hırçın denizin
Lezzeti kalmadı gençliğimizin

Kervansaray uzaklarda, yol uzun
Bütün kuvvetiyle esiyor rüzgar
Manası küçüldü artık sonsuzun
Bu mevsim, bu mevsim ilk ve sonbahar
Anladık geldiğini sonumuzun
Birbiri ardından çözüldü yıllar
Bu mevsim, bu mevsim ilk ve sonbahar

Ümit Yaşar Oğuzcan
Acılar Denizi, Özgür Yayın Dağıtım-7. Baskı, Ağustos 1992, s:38-40